Chcesz zbudować hopkę do dirtu? Nie wiesz jak to zrobić? Trafiłeś w dobre miejsce. W tym artykule opiszę co i jak należy rozbić przy tworzeniu dirtu.

Po pierwsze, dobra miejscówka. Ważne aby było to miejsce gdzieś na uboczu, jakiś lasek czy coś w ten deseń. Jest to bardzo istotne, ponieważ nikt nie chce aby ktoś mu przeszkadzał przy robocie czy jeździe, a tym bardziej zniszczył naszą pracę. Najlepsze miejsce to takie z dala od małych dzieci, które używają dirtu jak zjeżdżalni czy piaskownicy, właścicieli piesków, które mogą uszkodzić hopkę lub ją zapaskudzić, czy po prostu zwykłych chuliganów. Potrzebne jest też trochę przestrzeni, aby móc w przyszłości rozbudować nasz dirt. Można by też wcześniej popytać pobliskich mieszkańców czy nie będzie im takie przedsięwzięcie przeszkadzało (żeby nie było zdziwka jak zadzwonią na policje i karzą nam wszystko rozbierać). Ważna jest również sama gleba. Nie może być to piasek, który zupełnie się do tego nie daje, ale porządna, czarna ziemia.

Kolejną ważną rzeczą jest ekipa, która będzie się tym zajmowała, czyli krótko mówiąc ręce do pracy. Im więcej tym lepiej. Robota pójdzie szybciej i lżej, a tym samym szybciej będziemy mogli zająć się tym co najciekawsze, czyli skakaniem.

Najlepiej jest zaczynać na niezbyt dużych hopach, nie porywając się z motyką na słońce. Hopy do nauki mogą być różne, jednak najważniejsze jest to, by na początku były całkowicie bezpieczne. W przeciwnym wypadku można się szybko zrazić do dirtu. Dobrze jest się uczyć na tzw. tabletopach. Są to hopki, gdzie pomiędzy wybiciem a lądowaniem nie występuje żadna dziura, wybicie i lądowanie są połączone ze sobą. Na tego typu hopkach nie ma ryzyka zbyt krótkiego skoku i nie trafienia w obszar przeznaczony na lądowanie. Tabletopy wymagają jednak większej ilości ziemi, a co za tym idzie, pracy. Na początek jednak, tak do nauki, właśnie je bym polecał.

Przed rozpoczęciem kopania należy wszystko ustalić i rozplanować ułożenie hopek. Przy budowie należy pamiętać o zachowaniu wymiarów, tzn. wysokość hopki, odległości wybicia od lądowiska, długości lądowiska i o odpowiednim profilu wybicia i lądowania. Do budowy najlepiej nada się mokra ziemia.


Proponowane dane na rysunku można dostosować do własnych wymagań i upodobań, najlepiej zachowując odpowiednie proporcje.

Wysokość hopy powinna oscylować w granicach 1,30 m. Odległość między wybiciem a lądowiskiem na początku treningów powinna wynosić około 2 metrów, w przypadku tabletopa może być więcej. Odpowiedni profil wybicia zależy od upodobań. Im bardziej stromy profil, tym hopka wybija wyżej. Idealnym sposobem kształtowania rzeźby najazdu jest najeżdżanie rowerem od podstawy wybicia do około połowy jego długości (trzymając rower za kierownicę). Jest to także sposób na to, by wybicie nie posiadało garbów, dziur, czy innych nieówności. Najazd należy utwardzić rowerem (nie siedząc na nim), kładąc wcześniej na profil sklejkę lub cienką blachę. Ta czynność pomoże ukształtować odpowiedni łuk, który nie będzie hamował roweru. Lądowanie, czyli sam zjazd, musi być mocno ubite, a jego długość nie powinna być mniejsza niż półtora długości roweru.